پیام اول:

گفتم خوشحالم از اینکه اینجا دست کم مجازیه

چون,  برای مایی که دنبال حقیقت شیرین میگردیم ولی با واقعیت های تلخی مواجه میشیم واینه که جامعه مجازی میخواد ازحقیقت و واقعیت (به قول فرانسویها )یک ککتل بسازه. و اسمشو بزاره لیمو ترش!

پ.ن:

حالاتو هرچی دوس داشتی اسمشو بزار این جامعه رو .تو ازادی و حق انتخاب داری جانم..

ولی لیمو ترش رو من انتخاب کردم چون با شنیدن اسمش هم ادم یه جوری میشه( بی ربط به واقایع جامعه نیست.)

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------

۲۷/۶/۸۹

ـ امروز صبح من بر خلاف روزای دیگه خیلی شاد بودم چون چرا ؟چون داشتم میرفتم دانشکده!

میدونید دانشکده کجاست؟ همونجایی که کلی ادم برای رفتن توش زجر کش میشن وبرای علم و دانش میرن اونجا تا چیز یاد بگیرن. تا مدرک بگیرن که بتونن اکار کنن باهاش .که بتوننن زن بگیرن باهاش

ـ اها یادم اومد ,خوب؟

_ نمیدونی چی دیدم وقتی وارد دانشکده شدم؟

_؟

اقا تارفتم تو سیل عظیمی از همین دانشجوا رو دیدم که از فرط عطش علم ودانش دیگه داشتند از سرو کول هم میرفتن بالا. اصلا در کلاس رو که باز کردم  با خیل عظیمی از جمعیت دانشجویانی روبرو شدم که دیگه جا نبود بشینن همچین سر میز استاد حمله ور شده بودن با سوالاتشون  که استاده بدبخت دیگه داشت خفه میشد

راستش موندم چرا میگن ایران جهان سومه ؟این همه علامه اونم تو دانشگاه علامه واقع نور علی نوره

!!!

          -----------------------------------------------------------------------------------------------

پ.ن1:

دروغ و حقیقت  توی جامعه مجازی علی الخصوص اینجا! یکیه. باورکن

ولی تو با خوندن متن بالا که یک دروغ مجازی بود به واقعیت پی بردی این طور نیست ؟

پ.ن2:

ما کی میخوایم از جهان سومی در بیایم؟